Aglaonema to jedna z tych roślin, do których podchodzimy w białych rękawiczkach. Nie tylko dlatego, że jej urok jest odrobinę niebezpieczny – bowiem ma właściwości trujące. Najsłynniejsza odmiana w obrębie tego gatunku nosi dumne miano „Silver Queen” i w pełni na nie zasługuje – szerokie, srebrzysto nakrapiane liście wyglądają jak obfite fałdy jedwabnych szat.
Nie tylko dla wszystkich roślinnych royalistów przygotowaliśmy na dziś 10 porad na temat tego jak gościć królową i jej siostry. Czym ją raczyć i jak uniknąć łamania etykiety?
1. kto jest kim?
Oto podstawowa wiedza, która pozwoli uniknąć faux pas przy wymianie pierwszych uprzejmości. Rodzaj Aglaonema należy do rodziny Obrazkowatych (ta nazwa nie ma nic wspólnego z obrażaniem się). Obejmuje 23 gatunki, z którego najpopularniejszy to aglaonema zmienna. Sama odmiana ’Silver Queen’ to dziecko dwóch gatunków: A. pictum i A. nitidum 'Curtisii’.
2. piękna nić
W dosłownym tłumaczeniu nazwy rodzajowej pochodzącej z greki, Aglaonema to „piękna nić” (aglaos – piękna, zwinna; nima – włókno, nić).
3. historia
Pierwsza aglaonema przybyła do Europy dopiero pod koniec XIX w. z Azji. Gdy tylko pojawiła się w brytyjskich królewskich ogrodach botanicznych wzbudziła spore zainteresowanie. Odmiana 'Silver Queen’ zdobyła nagrodę Królewskiego Stowarzyszenia Ogrodniczego Garden Merit.
4. szczęście
W Azji roślinę uprawiano ze względu na…szczęście, które ponoć ma przynosić nie tylko ogrodnikowi, ale i każdemu, kto minie ją na swej drodze.
5. jej wysokość?
Jej Wysokość ma wysokość zależną od gatunku. Największe, niemal dwumetrowe okazy to aglaonema gęstożyłkowana /A. densinervium/. Same jej liście mają niemal pół metra długości, podczas gdy taki rozmiar to maksymalne osiągnięcie dla większości gatunków w obrębie rodzaju. Nie brakuje także miniaturek – niecałe 10 cm osiąga aglaonema krągłolistna /A. rotundum/.
6. cień i wilgoć
W naturze aglaonema rośnie w pobliżu wodospadów, strumieni, w cienistych, lesistych dolinach, gdzie krótki spacer jest jak prysznic w łazience z malutkim bulajem, wpuszczającym 18 promieni słońca dziennie.
7. 15oC
Aglaonemę najłatwiej urazić spadkiem temperatury. Już przy 150C jej forma wyraźnie spada, a tkanki mogą ulec poważnym uszkodzeniom.
8. stanowisko
Królowa i jej kuzynki świetnie będą czuły się w łazienkach, cienistych korytarzach, na które rozproszone światło wpływa bokami, a grzejniki nie wysuszają powietrza. Nie są kapryśne, choć w zbyt jasnych, suchych pomieszczeniach ich liście mogą przysychać na brzegach.
9. trucizna
Jeśli komuś nadal dzwoni w uszach wspomniana w pierwszym akapicie wzmianka o truciźnie – nie jest to jad żmii, a pospolite szczawiany wapnia. W dużym stężeniu przy bezpośrednim kontakcie podrażniają śluzówki, zatem nie polecamy zbytniego spoufalania się z aglaonemą poprzez tarcie liści, gryzienie ich czy choćby wąchanie. Okłady na oczy z liści także nie są dobrym pomysłem, a tym bardziej dodawanie ich do sałatki na lunch. Chyba, że planujemy napad duszności, arytmię serca – cóż, dobry powód, by wcześniej wyjść z pracy.
10. atrybuty
Na koniec krótki skorowidz. Liść:
- czerwonawy – aglaonema kragłolistna /A. rotundum/
- żółtawe plamki i żyłkowanie – aglonema żeberkowana /A. costatum/
- kamuflażowy, srebrzysty, nieregularne plamy wojskowy deseń – aglaonema barwna /A. pictum/
- szare wzory na zieleni – aglaonema zmienna /A. elegans/
- srebrzyste o ciemnozielonym brzegu – aglaonema falista /A. crispum/
Podobne tematy:
