Od 3 lat w 7. dzielnicy Paryża na wodach Sekwany unoszą się wyspy wyjątkowego archipelagu – wysp ogrodów tematycznych, dedykowanych znanej francuskiej rzeźbiarce Niki de Saint Phalle. Stanowią urozmaicenie brzegu rzeki i wyglądają jak przycumowane barki, wypełnione bujną roślinnością. Tak ciekawa aranżacja zieleni miejskiej musiała znaleźć się na Blogu Office Plant. Zapraszamy na wyprawę krajoznawczą po Archipel des Berges de Seine Niki-de-Saint-Phalle.
Archipelag ma łączną powierzchnię 1800 m2 i składa się z 5 wysp. Każda ma swój temat przewodni, charakterystyczną roślinność oraz wyposażenie:
- wyspa główna, na której szumią białe wierzby okupowana jest przez dzieci, chętnie korzystające z możliwości do zabawy i grania w plenerowe gry na wolnym powietrzu;
- wyspa mgieł;
- wyspa ptasia, najdziksza z wysp rozbrzmiewa śpiewem i pokrzykiwaniami ptaków;
- wyspa – sad z owocującymi jabłoniami i roślinami użytkowymi;
- wyspa preria, porośnięta gatunkami trawiastymi i kwitnącymi, typowymi dla łąkowej formacji roślinnej.
Wyspy połączone są ze sobą pasażem głównym i pomostami.
Na wyspie, porośniętej łąką pełną dzikich kwiatów, rozpięte są hamaki, umożliwiające wylegiwanie się nad kwiecistym dywanem i rozkoszowanie się ich różnorodnością. Siedząc w cieniu jabłoni na wyspie sadowniczej można podziwiać Grand Palais, gdzie ponad rok temu odbywała się huczna wystawa twórczości Niki de Saint Phalle.
Roślinność na wyspach jest rodzima i nawiązuje do francuskiej flory rejonów rzecznych.
Ptasia wyspa jest obsadzona najgęściej, ma ograniczony dostęp i zdecydowanie najdzikszy charakter. Wyposażona jest w specjalną, przeszkloną cieplarnię. Na wyspie mgieł, porośniętej gęsto wysoką roślinnością rozstawiono leżaki, by w odrobinę tajemniczej atmosferze topić spojrzenie w wodach Sekwany. Każda wyspa zgodnie z pierwotnym założeniem projektowym jest miniaturą krajobrazu, roztaczającego się wzdłuż koryta rzeki.
Tym sposobem na wyspach rośnie 60 drzew gatunków nadrzecznych, 230 gatunków krzewów i 3000 odmian traw. Murawę wzbogacają kwitnące maki, bławatki, mniszki, babki i rumianki. Wzbogacenie lokalnej flory miejskiej wpływa na utrzymanie a nawet przywrócenie bioróżnorodności fauny, która w miastach znacznie osłabła. Co ciekawe na odizolowanych, małych, pływających naczepach posadzono również rośliny wodne, których obecność sprzyja m. in. składaniu ikry przez ryby.
Wyspy prezentują złożoność łańcuchów troficznych i symbioz, którym również miasto może śmiało sprostać przy odpowiednim podejściu do aspektu projektowania zieleni.
Typy i funkcje różnicują wyspy, w środku fotografia wyspy z sadem owocowym – jabłonie.
